روانپزشکی و روانشناسی دو شاخه مکمل در حوزه سلامت روان هستند.
روانپزشکی (Psychiatry) شاخه‌ای از پزشکی است که به بررسی، تشخیص و درمان اختلالات روانی و ذهنی می‌پردازد. روانپزشکان پزشکانی هستند که می‌توانند علاوه بر روان‌درمانی، از دارو نیز برای درمان بیماران استفاده کنند.
روانشناسی (Psychology) علمی است که به مطالعه رفتار، احساسات و فرایندهای ذهنی انسان می‌پردازد. روانشناسان با استفاده از مشاوره و تکنیک‌های درمانی غیر دارویی (مانند درمان شناختی – رفتاری) به بیماران کمک می‌کنند.
ترکیب این دو تخصص باعث می‌شود فرد بتواند بهترین مراقبت را برای سلامت روان دریافت کند؛ از درمان‌های دارویی تا مشاوره و تکنیک‌های اصلاح رفتاری.
۱. تفاوت روانپزشک و روانشناس چیست؟ روانپزشک پزشک متخصص است و می‌تواند دارو تجویز کند؛ روانشناس پزشک نیست و تمرکز اصلی او روی مشاوره و تکنیک‌های درمانی غیر دارویی است.
۲. آیا همه مشکلات روانی نیاز به دارو دارند؟ خیر. بسیاری از مشکلات خفیف با مشاوره و تکنیک‌های روانشناسی درمان می‌شوند. دارو معمولاً در موارد متوسط تا شدید تجویز می‌شود.
۳. آیا مراجعه به روانپزشک یا روانشناس نشانه بیماری شدید است؟ خیر. همان‌طور که برای سردرد یا معده‌درد به پزشک مراجعه می‌کنید، برای مشکلات روانی نیز بهتر است زودتر به متخصص مراجعه کنید تا از پیشرفت بیماری جلوگیری شود.
۴. آیا کودکان هم می‌توانند به روانشناس مراجعه کنند؟ بله. مشکلات یادگیری، اختلالات توجه و بیش‌فعالی، اضطراب و مشکلات رفتاری در کودکان توسط روانشناس و روانپزشک کودک بررسی می‌شود.
سلامت روان به اندازه سلامت جسم اهمیت دارد و نادیده گرفتن آن می‌تواند مشکلات بزرگی در زندگی فرد ایجاد کند. روانپزشکان و روانشناسان با همکاری یکدیگر می‌توانند به تشخیص و درمان طیف گسترده‌ای از اختلالات روانی کمک کنند. اگر شما یا اطرافیانتان با مشکلاتی مثل اضطراب، افسردگی، وسواس یا مشکلات رفتاری مواجه هستید، مراجعه به این متخصصان اولین قدم برای بازگشت به آرامش و کیفیت زندگی بهتر است.
